Autor: Izabela Urbańska
www.kobietanowegoczasu.org
Dzisiejszy post, jest wprowadzeniem do serii postów, które poświęcone będą cwiczeniom, mającym Was wspomagac w odbudowaniu zaniżonej samooceny i w budowaniu poczucia wartości.
Budowanie poczucia własnej wartości.
Poczucie własnej wartości, budowane jest w dzieciństwie, a najważniejszym żródłem w jego budowaniu, są rodzice, nauczyciele, równieśnicy. To od nich zależy, czy w dorosłym życiu, będziemy potrafiły, siebie doceniac i wierzyc we własne umiejętności.
Niestety, jeśli Ktoś wyrastał w środowisku w którym słyszał, że jest gorszy od innych, niedobry, brzydki, że nic nie potrafi, to w dorosłym życiu ,będzie postrzegał siebie przez pryzmat negatywnych sugestii, mając zaniżoną samoocenę, co doprowadza do braku wiary we własne umiejętności, i nie podejmowaniu się nowych zadań, czyli zmniejszonej aktywności życiowej.
Natomiast, jeśli będąc dzieckiem, słyszał pozytywne, wzmacniające opinie na własny temat, i gdy jego działanie spotykało się z pozytywnym odbiorem, wówczas posiada poczucie wartości i chętnie podejmuje się zadań, wierząc że im podoła.
Brak akceptacji ze strony rodziców, i przyjęcie dziecka takim jakie ono jest, z jego wadami i zaletami,przyczynia się do wytworzenia wewnętrznego, silnego krytyka, który w dorosłym życiu, objawia się jako ta częśc osobowości, która odpowiedzialna jest za Naszą samoocenę.
Zbyt często strofowani w dzieciństwie, wyrastamy na ludzi, którzy za wszelką cenę chcą składac się z samych zalet, nie akceptując faktu, że posiada się także wady. Owszem, należy starac się nad nimi pracowac, ale przy tym także akceptowac siebie, pozwalając sobie na pewne niedoskonałości, które są częścią każdego z nas. Poza tym, negatywny obraz samego siebie, który wyrósł na negatywnych heterosugestiach typu” nie potrafisz”, “i tak sobie nie poradzisz”, “jesteś głupia” itp., powoduje że w dorosłym życiu, nie wytwarzamy w sobie energii, która ma byc dla Nas motywacją do osiągnięcia zamierzeń. Po prostu, nie przystępujemy do zadań, które w Naszym mniemaniu są nie do osiągnięcia.
Poczucie wartości u Kobiet.
Najczęściej wyrastamy w domach, gdzie się Nas bardziej krytykuje, niżeli chwali, a dodatkowo jako kobiety, uczy Nas się ofiarności i skromności, co ma stanowic atut w dorosłym życiu. Tak więc, będąc dorosłymi, staramy się byc jak Kopciuszek który pomoże, zrobi, nie będzie narzekac, nawet jeśli zła macocha i jej córki, wciąż będą tylko wymagac, szturchac i robic na złośc, my zawsze wykonamy wszystko ze słodkim uśmiechem na twarzy, nie doceniając swoich dokonań i umiejętności, i nawet jeśli zdajemy sobie sprawę, że jesteśmy w jakiejś dziedzinie dobre, nie potrafimy uznawac tego, za dowód swojej wartości. Nie pamiętamy o sobie i o swoich potrzebach.
Kolejny problem, to uzależnianie własnej samooceny od tego, w jaki sposób postrzegają Nas inni, a z tym jest już znacznie gorzej, gdyż jeden może miec na Nasz temat pozytywne zdanie, a inny po prostu nie, zresztą, opinia innych na nasz temat, może byc tylko i wyłącznie subiektywną oceną wypowiadającego się, i miec niewiele wspólnego z Nami, jednak, jeśli Nasza samoocena jest chwiejna, to wówczas, negatywna opinia na Nasz temat, spowoduje dodatkowe zachwianie i tak już nadwątlonej samooceny.
Jak zbudowac poczucie własnej wartości na nowo?
Będąc dziecmi, nie miałyśmy wpływu na budowanie własnej wartości, gdyż bardziej byłyśmy uzależnione od innych, a przede wszystkim od rodziców. Jako dorosłe już Kobiety, mamy wpływ na siebie, na to co myślimy na własny temat, i na reakcje, na opinie, świata zewnętrznego na Nasz temat.
Kobieta musi rozpoznac siebie, poznac swoje mocne strony, i docenic je. Bo tak z ręką na sercu, pomyśl, czytając te słowa, jakie znasz swoje mocne strony, wymień je, wypisz, a teraz skup się na wadach…jestem pewna że wymienienie tych drugich przychodzi Ci z łatwością, natomiast gorzej z zaletami, tu zapewne jest spora pauza czasowa.
Żeby zacząc doceniac i akceptowac siebie, należy siebie polubic takim jakim się jest, i z wadami i zaletami. Przyjąc, że bycie zdrowym egoistą, to nic złego, a jedynie jest to okazywaniem szacunku wobec samego siebie.
Odnależc wszelkie negatywne sugestie, jakie słyszałyśmy w dzieciństwie na własny temat, a jakie wrosły w Nas, i je zneutralizowac.
Wziąśc we własne ręce, odpowiedzialnośc za własne życie, za to co myślę o sobie, byc oparciem dla samej siebie, a nie największym wrogiem. Liczyc się z samą sobą, z własnymi pragnieniami. Odbudowac samoocenę, która jest podstawowym filarem poczucia własnej wartości, bo Kobieta, która ma stabilne, zdrowe poczucie wartości, wierzy w siebie, nie ulega ciągłym zmianom nastroju i łatwiej osiąga szczęście.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz